Ses...

Bir zaman önce bir arkadaşım, "böyle bir blog varmış, neden haber etmedin?" demişti.

Blogu öylece reklam yaptığımız yok, "gelen geliyor" mantığıyla yazıp çiziyoruz. Sanırım böylesi daha samimi, her gün binlerce teşekkür emaili almıyoruz ancak arada gelen tepkiler o kadar güzel ki.

Mesela dün bir yorum geldi siteye, merakla açıp baktım. Aylar evvel "Akşama Doğru" diye bir yazı yazmıştım, Seynan Levent'i ve hayal meyal hatırladığım o programı anlatmaya çalışmıştım. Yazının altındaki yorum bana teşekkür ediyor ve böyle program isteyenlerin sayısının azaldığından dem vuruyordu. Yorum sahibi, Seynan Levent'ti.

İşte bu geridönüşlerden bir tanesi. Yıllardan beri görüşemediğim ilkokul arkadaşım İrem Öznur Kılıç bulmuş siteyi, o güzel sesiyle de birkaç yazıyı seslendirmiş.

Arada gelen birkaç güzel tepkiye, binlerce teşekkür...



Adile Naşit Akşama Doğru